Oczami Bezdomnego Psa

środa, 25 marca 2015

O pierwszo-dnio-wiosennym marszu! Byłam!!

Ha! Byłam, widziałam, mogę opowiedzieć! Hedara nie było, bo z jego łapą doszedłby do początku domków jednorodzinnych i by się rozjechał na trawie...

Dzisiaj mało piszę, ale dużo pokazuję! Napiszę jeszcze tylko, że cała zbiórka była o 11, potem się wszyscy w pary dobierali, zapinali w szelki, szli do lasu, żeby potem nie zafajdać miasta iiii w droooogęęę!

...tu idę JA! Zasłania mnie czyjś łokieć, ale musiałam to zdjęcie wrzucić, bo idę razem z Wolontariuszką, dzięki której mam prawie wszystkie zdjęcia! Lubią ją bardzo i wcale nie dlatego, że zrobiła mi najwięcej zdjęć...


...mamy też takie tabliczki z hasłami! Bardzo ważne hasła, żeby mieszkańcy miasta wiedzieli co to za zgraja na nich idzie, a przy okazji może im coś w głowie zostanie z tego przeczytanego. Tutaj akurat jest "Wrzuć drobniaka dla bezdomniaka! www.zbiorkanaburka.pl"

...tutaj widać prawie całą naszą zgrają! Wolontariusze i nie-wolontariusze przybyli tłumnie! Specjalnie dla nas...

...tutaj nasza rzeczowniczka niesie bardzo ważną tablicę: "Wolontariat? Czemu nie? Zwierzakom też należy się!". Należy się! Pewnie, a co!

A tutaj idę JA! Z inną Wolontariuszką, ale tak samo superową, jak inni! Zwłaszcza, że niosła wody dla nas.

Tutaj idzie Miła. Miła jest miła i idzie obok miseczki. Może i pusta, ale jak się napełni, to okrągła Miła będzie pierwsza!

...do przodu ciągnie Badzia!

...chwila odpoczynku dla Eliszy i Hrabiego. Całkiem zwariowana, kojcowa para.

...z tyłu stoi Solek, w schronisku od prawie-szczeniaka... Szkoda psa, najlepszy czas spędza nie w tym miejscu, co trzeba... Bliżej stoi Guciu, a jeszcze bliżej Blink.

...ta ucieszona psiolaska to Doris. Adoptowana z naszego schroniska, przyszła się pochwalić, jak dobrze wygląda! Obok Borysek, wyczesany nawet! Niełatwe przy jego gabarytach, ale nasi Wolontariusze potrafią wszystko!

...Guciu jak zwykle pokazywał, że jest najgrzeczniejszym Guciem na świecie:

...a teraz przerwa dla mnie na czochranko!

...ten miły psiopan to Bąbel. Adoptowany od nas łaaadne kilka lat temu. Przyszedł się pochwalić, jak super dbają o niego opiekunowie!

...przechodzimy przez ulicę, a te metalowe na kołach niech stoją i podziwiają!

...ten wielkopies to Madox. Wielki, a całkiem grzecznie idzie! I jego marszowa opiekunka wcale nie musiała się schylać, żeby go po grzbiecie drapać, dobrali się!

...Kinia z Dianą II zgodnie idą. Nie mam pojęcia, czy to było przed ich kłótnią, czy po, ale psiolaski kulturalne, wyszczekały sobie, co miały wyszczekać i dalej szły łapa w łapę! Tylko się dwunożni uczcie!

...Misiak ze swoją kojcową koleżanką Zandi, też zgodnie całkiem. Warte siebie są! A gdyby tak ktoś chciał dwa nieduże, zgodne psiaki do domu...

...Gucio znów pokazuje, że jest gotowy do adopcji choćby i już, bo chodzenie na smyczy opanował pięknie! Obok Azera pokazuje, że może i coś z husky'iego ma, ale jak trzeba, to bez szaleństw też potrafi.

...zachwyca mnie ta Zandi, więc będzie jeszcze raz! Też mam takie mięciuchne futerko, jak ona!

...Dewiza prezentuje uszyska! Nie miała szczęścia w życiu, wszystko jeszcze przed nią...

...patrzcie, jaki psio-ludzki tłum!

...Wolontariusze mieli też przysmaki! Bez tego żaden pies na marsz nie pójdzie, bo jak to tak! Sabcia korzysta:

...Cezar się bezczelnie domagał! Baaardzo szybko się każde psisko uczy, że kieszeń to jest takie miejsce magiczne, skąd zawsze można smaczki wyciągnąć!

...na pierwszy plan pcha się Pongo. Taki kundel bury, najprawdziwszy! Chociaż on się upiera (i pewnie ma rację), że w jego żyłach terierowata krew płynie.

...uszu nadstawia Delfin! Może ktoś tam woła "Deeelfiiin! Biorę cię dzisiaj do dooomuuu!". Może...

...na smaczka czeka Tander. Grzecznie czeka, też tak umiem!

...za przyszłymi opiekunami rozgląda się też Badzia...

...Misiaka zapragnęłą poznać Stefka. I tutaj mamy piękny przykład postawy "pokażę, że chcę się zapoznać, zobaczymy, czy Misiak merdnie czy warknie!"

...pewnie mi głowę Misiak urwie przy samej szyi za pokazanie tego zdjęcia, ale jest taaaakie słooodkieee!

...tutaj wybieramy się w kolejną ulicę, żeby poznać jeszcze więcej ludzi!

...gdzie nie spojrzeć - tam pies, człowiek, psiur, psina, dwunożny, psisko, a za tą całą zgrają kolejne czworonogi i dwunogi!

...HA! Tak, to znów ja! Znów mnie głaszczą!

...tutaj mamy kolejne tablice. Jedna to "Nie bądź obojętny, reaguj! 533 307 455", a drugi to ten wieeeelkiii baaaneeer "Przywracamy zwierzętom wiarę w ludzi" - to hasło naszych dwunożnych! i "KRS 0000213078" - ponoć jak się pracuje, to można część tego, co się zapracowało dać nam. I tak gdzieś te banknotki i monetki by poszły, więc żadna strata dla ludzi, ale zamiast iść GDZIEŚ, to część może iść DO NAS. Czy to nie genialne?!

...Solek chyba pierwszy raz w centrum miasta, otuchy dodawała mu jego marszowa opiekunka.

...Dekret z Borysek wypatrują... Może właściciela...?

...Wiliam poddaje się najprzyjemniejszej czynności - głaskaniu!

...i kto pokazuje, że nie trzeba kupować jego przyjaźni? Oczywiście - Guciu! Na tablicy jest "Adoptuj! Nigdzie nie kupisz takiej przyjaźni!".

...chwila relaksu dla Kini. Kinia postanowiła nie leżeć na betonie, ale z pełną kulturą i gracją odpoczywała na podeście pomnika.

...Gucio też postanowił być przez chwilę wyższy...

...Hrabiego naszła ochota na "patrzcie, jaki jestem malutki i słodki!"

...piękny profil Dewizy. Nie chce się przyznać, co się stało z jej nosem, ale w niczym jej to nie przeszkadza, a to sprawia, że jest wyjątkowa!

...tutaj znów prawie cała nasza ferajna!

...po tej stronie cielska ciężko mi określić, co to za psiolaska się tak rozłożyła na drapanko... ale podejrzewam, że to może być ta nieśmiała Flora... Nieśmiała... pfff, też coś...

...idziemy z powrotem! Nie widać, ale na przedzie szłam oczywiście JA z takim jednym przystojnym... Albinos na niego wołali, a jaki on albinos, jak on w ciapki...

...znów te blaszane na kołach musiały stać, bo szliśmy MY!

...a na koniec - JA! Widzicie, jak się zamyślam? Udaję, że nikt mi zdjęcia nie robi, tylko że niby rozmyślam o życiu, patykach i gumowych jeżach... To dobry patent na dobre "wyjście" na fotce. Inaczej wychodzę jakbym zżarła coś nieświeżego i miała dolegliwości nieprzyjemne... A tak? w głowie "odgryźć pluszowej żyrawie najpierw nos czy ogon?", a na zdjęciu ŁAAAŁ!

Kogo nie było - niech żałuje. Ja BYŁAM i nie żałuję! Śledźcie wiadomości, przybywajcie tłumnie na kolejne przechadzki z nami po mieście. Jest wesoło, można czochrać psiaki do woli, można się przebiec, przejść, posiedzieć, wszystko można, byle inni ludzie zauważyli i zapamiętali NAS!

Do następnego!

2 komentarze:

  1. Oj Soniu nie odróżniasz Gucia od Meksyka. Są podobni to fakt, do tego oboje w czerwonych szelkach, ale zwróć uwagę Gucio idzie z Panią w białej kurtce a Meksykowi towarzyszy dziewczyna w brązowej. Przyznaję się, że ja poznałam Meksyka dopiero po marszu i to dzięki jego opiekunce. Dla ułatwienia dodam, że na zdjęciu 9, 18 i 39 jest właśnie Meksyk.
    A spacer ... oczywiście super!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. A niech to! Dalej nie widzę żadnej różnicy, dobrze, że Pani taka czujna! Dla mnie się bardziej liczyło, kto mnie następny będzie czochrał, się zbytnio nie rozglądałam... Chociaż faktycznie, trochę mnie dziwiło, że Guciu na tylu zdjęciach, mało nie pobił liczby zdjęć na których jestem JA! Zagadka rozwiązana!

      Usuń